یک درام مستقل تکان دهنده با بازی لیندا مانز، اولین فیلم بلند هیروکازو کوریدا، آپولو 13، و یکی از جنجالی ترین برندگان اسکار سال.
زومجی در مقاله شماره 254 از مجموعه “این آخر هفته کدام فیلم را ببینیم؟” اینطور شد که شاید بتوان تنها یکی از آنها را محبوب دانست، اما هر کدام به دلایل مختلف همچنان مورد بحث قرار می گیرند و با واکنش های متفاوتی از سوی بینندگان مواجه می شوند. از یک اثر کالت گرفته تا کارگردان دنیس هاپر تو هنوز داری نقش بازی میکنی لیندا مانتز بیشتر از Crash که برخی آن را بدترین فیلم برنده اسکار تا به امروز می دانند، تحسین شده است.
گاهی هدف اصلی مخاطب از تماشای فیلمهای مختلف، کسب دانش است، نه لذت بردن از هر یک. برای آشنایی بیشتر با بحث های مختلف سینمایی که بارها و بارها خود را تکرار می کنند و شاید حتی درک هنری ما را افزایش دهند. در نتیجه، افراد ممکن است در طول زمان به دلایل مختلف در فیلم های مختلف شرکت کنند. به عنوان مثال یکی از آثار موجود در این فهرست، توسط هیروکازو کره ایدا جهت دار؛ همان مردی که با فیلم دزدان مغازه جوایز مختلفی را از آن خود کرد. شاید پس از اینکه کوریدا نخل طلای جشنواره کن را برد، برای آشنایی بیشتر با کارنامه سینمایی او، افراد زیادی به سراغ اولین فیلم بلند سینمایی این کارگردان ژاپنی رفتند.
خارج از آبی (1980)
فیلم Out of the Blue به زیبایی و در اوج تلخی عواقب یک اتفاق بسیار بد را نشان می دهد. وقتی یک تصادف باعث زندانی شدن پدر می شود، زندگی اعضای خانواده او قدم به قدم تغییر می کند. سپس وقتی پدر به خانه برمی گردد، زندگی دخترش چنان تغییر کرده است که غیرقابل تغییر به نظر می رسد. شاید در بسیاری از مواقع در زندگی شما فقط باید بر تلاش برای حرکت به جلو تمرکز کنید. عدم بازگشت زندگی به سادگی و آرامشی که فراموش شده است.
قدرت بازیگران به طور باورنکردنی با لحظاتی که هیچ اتفاق غیرعادی رخ نمی دهد، اما مملو از احساسات انسانی قابل لمس است، افزایش می یابد. سینمای مستقل گاهی جسارت و قدرت نشان دادن زندگی خام را دارد. بدون اینکه بی دلیل زیبا به نظر برسند خارج از آبی متعلق به این ژانر سینمای مستقل است.
مابوروسی (1995)
کوریدا یک مستندساز بود. اما حتی اگر این نکته را ندانید، احتمالاً با تماشای آثار مختلف او از جمله فیلم Maborosi به آن خواهید رسید. او با طراحی صحنه ای مینیمالیستی و استفاده از دوربین ثابت در سکانس های متعدد، موفق می شود آرامش زندگی را به نمایش بگذارد. با برخورد با شخصیت هایی که برای یافتن آرامش در ساده ترین لحظات تلاش می کنند.
شخصیت اصلی داستان که سعی دارد با غم و اندوه فراوان کنار بیاید، در لحظاتی که پر از چیزهای معمولی است، آرامش پیدا می کند. کوریدا با قاب های زیبایش نشان می دهد که زندگی او می تواند واقعاً زیبا باشد بدون اینکه اتفاق خاصی بیفتد. افرادی که بیشتر روایت های امروزی هالیوود را اغراق آمیز می دانند، احتمالاً از مابوروسی لذت خواهند برد.
آپولو 13 (1995)
آپولو 13 یکی از بزرگترین و چالش برانگیزترین پروژه های ناسا بود که در آن افراد زیادی سعی کردند چند نفر را زنده به زمین بازگردانند. فیلم RPG آپولو 13 تام هنکس و بیل پکستون همین را نشان می دهد؛ برای نشان دادن اینکه گاهی بقا بزرگترین دستاورد بشر است.
در حالی که بسیاری از فیلمهای فضایی تلاش میکنند لحظهای را نشان دهند که انسانها با سکانسهایی مانند فرود ماه به ناشناخته میرسند، آپولو 13 بیشتر بر جنبه انسانی داستان تمرکز دارد و حتی برخی از بهترین لحظات آن بر روی همسر فضانورد اصلی تمرکز دارد. کسی که زمین گیر می ماند اما همان اضطراب، تنش و احساسات همسرش را تجربه می کند.
فاجعه (2004)
واکنش هایی که در اسکار به فیلم کراش نشان داده شد، کم و بیش شبیه واکنش هایی است که فیلم کتاب سبز چند سال پیش با آن دست و پنجه نرم می کرد. برخی احساس میکنند که داستانگویی این اثر خودآگاه است و پیامدهای مختلفی دارد و برخی میگویند کراش فقط به موضوعات مربوط به نژادپرستی و جنسیت میپردازد.
با این حال، واضح است که کراش می خواهد کار قضاوت شخصیت ها را به مخاطب بسپارد. با نشان دادن موقعیت های مختلفی که می تواند در دنیای امروز به وجود بیاید. البته هر بیننده ای می تواند درباره این روایت قضاوت خود را داشته باشد. به هر حال، حتی اگر از اثری مانند کراش متنفر باشید، الگوهایی را در آنها می بینید که حداقل در هالیوود امروز بارها و بارها خود را تکرار می کنند. در نتیجه بهتر از قبل خواهید فهمید که چرا روایت فلان اثر از نظر برخی هوشمندانه به نظر می رسد و برخی دیگر آن را شعاری می دانند.